Αρχική » » «Εγχειρίδιο του Αντάρτη Πόλης» Μέρος 2ο

«Εγχειρίδιο του Αντάρτη Πόλης» Μέρος 2ο

{[['']]}
  Πρόλογος συγγραφέα

Θέλω να αφιερώσω αυτήν την εργασία στους συντρόφους μας  Έντον Σοότο, Μάρκο Αντόνιο Μπρος ντε Καρβάλιο, Νέλσον Ζοσέ ντε Αλμέιντα (Έσκοτέιρο), καθώς και σε όλους τους άλλους ηρωικούς μαχητές και αντάρτες των πόλεων που έπεσαν από τη δολοφονική στρατιωτική αστυνομία, το Ναυτικό, την Αεροπορία και την DOPS (Υπηρεσία Δημοσίας και Κοινωνικής Τάξεως), τα μισητά αυτά όργανα καταστολής της στρατιωτικής δικτατορίας. Ακόμη θέλω να την αφιερώσω στους θαρραλέους συντρόφους και συντρόφισσες που ρίχτηκαν στις μεσαιωνικές φυλακές και υπέστησαν βασανιστήρια από την βραζιλιάνικη κυβέρνηση της οποίας η θηριωδία δεν υστερούσε σε τίποτε από αυτήν των Ναζί
Έχουμε καθήκον να κάνουμε ακριβώς ό,τι οι σύντροφοι των οποίων την μνήμη τιμούμε και ό,τι έκαναν όσοι έχουν συλληφθεί στη διάρκεια του αγώνα, δηλαδή να παλέψουμε.

Κ.Μ.

Κάθε σύντροφος που είναι αντίθετος στη δικτατορία και θέλει ν' αγωνιστεί εναντίον της. μπορεί να κάνει κάτι, ν' αναλάβει μια οπουδήποτε αποστολή, ακόμη κι αν αυτή φαίνεται ασήμαντη.
θέλω να απευθύνω έκκληση σ' αυτούς που θα διαβάσουν αυτό το βιβλίο και θ' αποφασίσουν να μην παραμείνουν ήσυχοι, ν' ακολουθήσουν τις οδηγίες που δίνονται και να ταχθούν οπό τώρα στον Αγώνα. Το κάνω αυτό επειδή καθήκον του κάθε επαναστάτη είναι να κάνει την επανάσταση κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Είναι απαραίτητη προϋπόθεση αυτό το βιβλίο όχι μόνον να διαβαστεί αλλά και να διαδοθεί. Η διάδοση θα είναι δυνατή εάν αυτοί που συμφωνούν με το περιεχόμενό του, το πολυγραφήσουν ή το φωτοτυπήσουν, ακόμη κι αν χρειαστεί να χρησιμοποιήσουν για το σκοπό αυτό όπλα. Μένει να πω ότι η υπογραφή μου στο τέλος αυτού του εγχειριδίου έχει το νόημα ότι οι εδώ εκφρασμένες ιδέες καθρεφτίζουν τις προσωπικές εμπειρίες μιας ένοπλης ομάδας που μάχεται στη Βραζιλία και στην οποία έχω την τιμή να ανήκω. Επίσης για να μην αμφισβητήσουν ορισμένοι το περιεχόμενο του βιβλίου, ή ν' αρνηθούν τα γεγονότα και να ισχυριστούν ότι οι συνθήκες του αγώνα δεν επιτρέπουν να πάρουν την ευθύνη για ό,τι ειπωθεί ή γίνει. Είναι σημαντικό να βρεθούν πατριώτες έτοιμοι και αποφασισμένοι να πολεμήσουν σαν απλοί στρατιώτες και όσο περισσότεροι είναι, τόσο το καλύτερο.

Η κατηγορία του ληστή ή του τρομοκράτη δεν έχει πια τη σημασία που είχε άλλοτε. Τώρα, έχει άλλο μανδύα και χρώμα, δε φοβίζει πια, δεν είναι υποτιμητική, το αντίθετο: έχει γίνει προτέρημα. Το να είναι κανείς ληστής ή τρομοκράτης είναι μια ιδιότητα  που τιμά κάθε τίμιο άνθρωπο, επειδή ακριβώς δηλώνει την άξια αντίληψη του επαναστάτη που οπλισμένος πολεμά ενάντια στην αισχρή στρατιωτική δικτατορία και τη θηριωδία της.

Τι είναι ο αντάρτης των πόλεων

Η χρόνια κρίση δομών που χαρακτηρίζει την βραζιλιάνικη πραγματικότητα και που συνεπάγεται την πολιτική αστάθεια καθόρισε τη δημιουργία του Επαναστατικού Αγώνα στη χώρα μας. Ο επαναστατικός αγώνας εκφράζεται με το αντάρτικο των πόλεων, με τον ψυχολογικό πόλεμο και με το αντάρτικο στις επαρχίες. Στυλοβάτης του αντάρτικου των πόλεων και του ψυχολογικού πολέμου στην πόλη, είναι ο αντάρτης των πόλεων.

Ο αντάρτης των πόλεων μάχεται ένοπλος κατά της στρατιωτικής δικτατορίας και σ' αυτό χρησιμοποιεί μη συμβατικά μέσα. Σαν επαναστατικός πολιτικός και ένθερμος πατριώτης παλεύει για την απελευθέρωση της χώρας του, είναι φίλος του λαού και της ελευθερίας. Ο χώρος του αντάρτη των πόλεων είναι οι μεγάλες βραζιλιάνικες πόλεις. Σ’ αυτές τις περιοχές όμως δρουν και οι κλέφτες που συνήθως χαρακτηρίζονται ως «περιθωριακοί»! Πολύ συχνά επιθέσεις των κλεφτών αυτών θεωρούνταν ότι είναι ενέργειες των ανταρτών των πόλεων.

Ο αντάρτης των πόλεων ωστόσο διαφέρει ριζικά από τους περιθωριακούς. Οι τελευταίοι ενεργούν γιο το προσωπικό τους όφελος και επιτίθενται χωρίς να κάνουν διαχωρισμό μεταξύ εκμεταλλευόμενου και εκμεταλλευτή. Ανάμεσα στα θύματά τους συγκαταλέγονται άνδρες και γυναίκες του λαού μας. Ο αντάρτης των πόλεων, αντίθετα, ακολουθεί πολιτικούς στόχους και κτυπά μόνο την κυβέρνηση, τους μεγάλους κεφαλαιοκράτες και τους ξένους ιμπεριαλιστές, ιδίως τους βορειοαμερικάνους.

Ένα άλλο στοιχείο που λειτουργεί στις περιοχές των πόλεων και δεν είναι λιγότερο βλαβερό απ’ ότι οι περιθωριακοί είναι οι δεξιοί αντεπαναστάτες που δημιουργούν σύγχυση με επιθέσεις σε τράπεζες, τοποθετήσεις; βομβών, οργανωμένες απαγωγές, φόνους και φριχτά εγκλήματα εναντίον των ανταρτών των πόλεων, των επαναστατημένων ιερέων, των φοιτητών και των αντιφασιστών, όλων γενικά των πολιτών που αγαπούν την ελευθερία. Ο αντάρτης των πόλεων είναι αδυσώπητος εχθρός της κυβέρνησης και ως εκ τούτου ενεργεί για να βλάψει τις αρχές και εκείνους που κατέχουν τη χώρα και ασκούν την εξουσία.

Οι σπουδαιότεροι στόχοι των ανταρτών των πόλεων είναι η δημιουργία αντιπερισπασμού στη δικτατορία και τις δυνάμεις της καταπίεσης, με το να τις φθείρει και να κλονίζει το ηθικό τους. Επίσης η καταστροφή ή η λεηλασία των αγαθών και της ιδιοκτησίας των βορειοαμερικσνών και των άλλων, ξένων επιχειρηματιών, ή των βραζιλιάνων μεγαλοαστών.

Ο αντάρτης των πόλεων είναι αποφασισμένος να ξεσκεπάσει και να καταστρέφει το υπάρχον πολιτικοοικονομικό και κοινωνικό σύστημα της Βραζιλίας, στόχος του είναι να υποστηρίξει την αντίσταση και να βοηθήσει στο κτίσιμο μιας νέας κοινωνικής δομής στην κορυφή της οποίας βρίσκεται ο ένοπλος λαός.

Ο αντάρτης των πόλεων πρέπει να κατέχει ένα μίνιμουμ πολιτικών γνώσεων και να προσπαθεί να διαβάζει τυπωμένες ή φωτοτυπημένες εργασίες, π.χ. «Ο ανταρτοπόλεμος» του Τσε Γκεβάρα, «Αναμνήσεις ενός τρομοκράτη», «Ερωτήσεις των ανταρτών της Βραζιλίας», «Ενέργειες και τακτικές του αντάρτικου», «Περί στρατηγικών προβλημάτων και αρχών», «Μερικές τακτικές αρχές για τους συντρόφους που εκτελούν αντάρτικες ενέργειες», «Ερωτήματα οργάνωσης», «Ο Αντάρτης», «Εφημερίδα της βραζιλιάνικης επαναστατικής ομάδας» κ.ά.

Ατομικές ιδιότητες του αντάρτη των πόλεων.

Ο αντάρτης των πόλεων χαρακτηρίζεται από θάρρος και αποφασιστικότητα. Πρέπει να γνωρίζει την τακτική και να είναι καλός σκοπευτής. Πρέπει να είναι πονηρός και προσεκτικός για να ξεπερνά την έλλειψη σε όπλα και εξοπλισμό. Ο στρατός και η αστυνομία που υπηρετούν το κράτος διαθέτουν μοντέρνα όπλα και οχήματα, μπορούν εύκολα να μετακινούνται όπου θελήσουν, και γενικά έχουν στη διάθεσή τους όλο τα μέσα που τους παρέχει η κρατική εξουσία. Ο αντάρτης των πόλεων δεν διαθέτει τέτοια μέσο. Η πρακτική του είναι αυτή της παρανομίας. Συχνά υπάρχει ένταλμα σύλληψης εναντίον του ή έχει ήδη καταδικαστεί και γι' αυτό είναι υποχρεωμένος να χρησιμοποιεί πλαστά χαρτιά. Αυτοί ενεργούν στο πλευρό του λαομίσητου εχθρού, ενώ ο αντάρτης των πόλεων εκπροσωπεί μια δίκαιη υπόθεση, την υπόθεση του λαού. Υστερεί ως προς τον οπλισμό του εχθρού, υπερτερεί όμως ως προς την ηθική σκοπιά. Αυτή η ηθική υπεροχή είναι το στήριγμα του αντάρτη των πόλεων και μ' αυτήν καταφέρνει να φέρνει εις πέρας το πρώτιστο καθήκον του, δηλαδή να χτυπά και να επιζεί

Ο αντάρτης των πόλεων είναι υποχρεωμένος να λαφυραγωγεί τα όπλα του εχθρού. Επειδή τα όπλα του είναι κλεμμένα ή έχουν φτάσει στα χέρια του με διάφορους άλλους τρόπους, δεν έχει ομοιόμορφο οπλισμό και αντιμετωπίζει το πρόβλημα της ποικιλίας των όπλων και της έλλειψης πυρομαχικών. Επίσης δε διαθέτει χώρους εκπαίδευσης και άσκησης όπου θα μπορούσε να εξασκείται στην σκοποβολή. Αυτές οι δυσκολίες πρέπει να ξεπεραστούν και γι' αυτό ο αντάρτης των πόλεων πρέπει να βασίζεται στην εφευρετικότητα του, ικανότητα χωρίς την οποία δε θα ήταν σε θέση να παίξει τον επαναστατικό του ρόλο.

Tα προσόντα του αντάρτη των πόλεων είναι η πρωτοβουλία, η αντίληψη, η ευκαμψία. η πολυπραγμοσύνη και η ετοιμότητά. Πάνω απ' όλα πρέπει να έχει το προσόν της πρωτοβουλίας, σε ιδιαίτερο βαθμό. Είναι αδύνατον να προβλέπονται όλες οι καταστάσεις. Παρόλ’ αυτά, δεν επιτρέπεται να μη γνωρίζει τι πρέπει να γίνει μόνο και μόνο επειδή λείπουν οι σχετικές οδηγίες. Δουλειά του είναι να μετρά τις καταστάσεις, να βρίσκει τη σωστότερη λύση για κάθε πρόβλημα που προκύπτει και να μένει σταθερός στη λύση του προβλήματος. Είναι προτιμότερο να ενεργήσει και να κάνει λάθος από το να μην ενεργήσει για ν' αποφύγει το λάθος. Χωρίς πρωτοβουλία δεν υπάρχει αντάρτικο των πόλεων.

Αλλα προσόντα του πρέπει να είναι: να μπορεί να βαδίζει πολύ, να υπομένει κούραση., πείνα, βροχή και ζέστη, να φυλάει σκοπιά και να κρύβεται, να μπορεί να μεταμφιέζεται και ν' αντιμετωπίζει κάθε κίνδυνο. Πρέπει να ενεργεί μέρα και νύχτα, να μην δρα εσπευσμένα, να έχει ατέλειωτη υπομονή. Πρέπει να μπορεί να ησυχάζει και να ελέγχει τα νεύρα του, ακόμη και κάτω οπό τις πιο ακατάλληλες συνθήκες. Δεν πρέπει ποτέ ν' αφήνει ίχνη. Πάνω απ' όλα δεν πρέπει vc χάνει το κουράγιο του. Συχνά, πολλοί σύντροφοι, όταν βρεθούν μπροστά σε αξεπέραστες δυσκολίες λιποτακτούν ή απομακρύνονται απ' το αντάρτικο.

Η δράση του αντάρτικου των πόλεων δεν είναι δουλειά σε εμπορική εταιρία, ούτε σε μια οποιαδήποτε συνηθισμένη θέση εργασίας, ούτε ανέβασμα θεατρικού έργου. Το αντάρτικο των πόλεων είναι - όπως και κάθε αντάρτικο άλλωστε – μια υποχρέωση την οποίο αναλαμβάνει ο αντάρτης. Αν δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες ή αν δε διαθέτει την απαραίτητη υπομονή, ώστε να μπορεί να καραδοκεί σε μια ενέδρα χωρίς να εκνευρίζεται ή χωρίς να απελπίζεται, τότε είναι καλύτερο γι' αυτόν να μην αναλαμβάνει αυτήν την υποχρέωση αφού του λείπουν οι στοιχειώδεις ικανότητες που χρειάζονται για να γίνει αντάρτης των πόλεων.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Μοιράσου το :

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΙΣΤΟΡΙΑ - ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ - All Rights Reserved
Proudly powered by Blogger