Ελάχιστα πράγματα γνωρίζουμε για τις συνθήκες του θανάτου του Αρη Βελουχιώτη. Η μοναδική μαρτυρία που υπάρχει είναι ενός τύπου –του Αγγελου Λύκκα- που συμμετείχε στην ομάδα του ΕΔΕΣ κάτω απ’ τις διαταγές του Βόιδαρου (απ’ τα γνωστά «πρωτοπαλίκαρα» του Ναπολέοντα Ζέρβα)  και έχει δημοσιευθεί στο βιβλίο του ΓΓ του ΕΑΜ, Νίκου Αποστόλου «Ο Άρης Βελουχιώτης όπως τον γνώρισα».

Την αναδημοσιεύουμε:  «Ήταν καλοκαίρι 1945 και ήμασταν στη χαράδρα του Φάγκου στη Μεσούντα… Έπεφταν σποραδικοί πυροβολισμοί και ξαφνικά ακούστηκε έκρηξη χειροβομβίδας. Τελικά τους περικυκλώσαμε και όταν φτάσαμε κοντά ακούστηκε ο Δράκος να λέει: "Μην πυροβολάτε ορέ παιδιά", ενώ λίγο παραπέρα με το κεφάλι προς την κατηφόρα ήταν ο Άρης μέσα στα αίματα και τα έντερα έξω από την κοιλιά. Είχε τραβήξει χειροβομβίδα ακουμπισμένη στην κοιλιά. Αηδίασα και πήγα παραπέρα να κάνω εμετό. Ο Βόιδαρος όλο χαρά, διέταξε το Δράκο να κόψει το κεφάλι του Άρη με το σχιά (= σουγιά) για αποδεικτικό στοιχείο. Έβγαλε ένα σχιά ο Δράκος απ’ αυτά που διπλώνουν στα δυό και πήγε να το κόψει, αλλά δεν έκοβε και ταλαιπωρήθηκε ο έρμος. Δεν μπορούσα να βλέπω και πήγα παραπέρα, δεν αισθάνομαν καλά, ήθελα να κάνω εμετό, αλλά πρέπει νάκανε πάνω από 15 λεπτά, δυσκολεύτηκε εκεί που είναι τα νεύρα. Το κεφάλι το πήρε ο Βόιδαρος απ' τα μαλλιά, το σήκωσε ψηλά να το ιδούν και οι άλλοι και έσταζε αίματα ακόμα. Το αλάτισαν μετά και τόβαλαν στον τορβά να το πάνε στη Διοίκηση του ΕΔΕΣ στο Βουργαρέλι».

Για την ιστορία αναφέρουμε ότι το κεφάλι του Άρη Βελουχιώτη και του «Τζαβέλλα» μεταφέρθηκαν στα Τρίκαλα.  Εκεί κρεμάσθηκαν από τους οπαδούς του Ζέρβα σε φανοστάτη στην πλατεία και στήθηκε γλέντι με νταούλια και κλαρίνα.

Αυτά ήταν τα καθάρματα του ΕΔΕΣ