Αρχική » » Αφιέρωμα στα «Δεκεμβριανά» του 1944 Μέρος 11ο

Αφιέρωμα στα «Δεκεμβριανά» του 1944 Μέρος 11ο

{[['']]}
Δημοσιεύματα του «Ριζοσπάστη» 4-5-6 Δεκέμβρη 1944

                                 Ο, ΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΛΑΟΣ

Η Αθήνα έζησε χτες μια μεγάλη μέρα. Αλλά μια μεγάλη πικρή και ματωμένη μέρα. Ο λαός της κατέβηκε στους δρόμους για το «απαγορευμένο» συλλαλητήριο. Το συλλαλητήριο που δεν είχε δικαίωμα να του το απαγορεύσει κανένας.

Το συλλαλητήριο που συμπύκνωσε σε μια κολοσσιαία δυναμική εκδήλωση τους πόθους και την παντοδύναμη θέληση του ελληνικού λαού. Ποτέ η πρωτεύουσα δεν είδε τέτοιο συναγερμό. Ποτέ δεν ανέβηκαν Πειραιώτες και Κοκκινιώτες, ώρες πολλές με τα πόδια, για να ενώσουν τη στεντόρεια φωνή τους με τους Αθηναίους.

Αλλά και ποτέ η πρωτεύουσα δεν είδε τέτοια απαίσια, κυνική και απόλυτα αδικαιολόγητη τρομοκρατική ενέργεια όπως χθες. Πρέπει ν” αναγνωρισθεί στον κ. Παπανδρέου η μαεστρική του ικανότητα να συγκεντρώνει τις ασυνείδητες και πωρωμένες δυνάμεις, τις ίδιες ασυνείδητες δυνάμεις που πριν λίγο καιρό δολοφονούσαν τον αθηναϊκό λαό για λογαριασμό των γερμανών.

Είναι απίστευτο, είναι θλιβερό ότι oι βρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις δέχτηκαν να βοηθήσουν το δήμιο Παπανδρέου και πήραν τα μέτρα που πήραν. Ποτέ δεν φαντάσθηκε ο κόσμος ότι θα έβλεπε αραπάδες με ρόπαλα και βρετανικές στολές να χτυπούν στο Ρουφ τους Πειραιώτες που ανέβαιναν στην Αθήνα. Ποτέ δεν φαντάστηκε ότι θα έβλεπε τεράστια βρετανικά τανκς και θωρακισμένα αυτοκίνητα μέσα στη διαδήλωσή του να ρίχνουν εκφοβιστικές ριπές. Αν νομίζουν ο κ. Λήπερ και ο στρατηγός Σκόμπυ ότι εξυπηρετούν τη συμμαχική υπόθεση με τέτοια πρωτάκουστα μέτρα σε βάρος ενός όχι εχθρικού αλλά συμμάχου έθνους, πλανώνται οικτρά. Ελπίζουμε ότι οι συμμαχικές κυβερνήσεις, μαζί και η ίδια η υπεύθυνη βρετανική κυβέρνηση, θα αποδοκιμάσουν τις θλιβερές ενέργειες των κ.κ. Λήπερ και Σκόμπυ.

Με τη χθεσινή πρωτοφανή σε όγκο, αλλά και ηρωισμό εκδήλωση, ο λαός της πρωτεύουσας και του Πειραιά διακήρυξε την αλύγιστη απόφαση του, που θα την πραγματοποιήσει έστω κι αν χρειαστεί να πεθάνουν όλοι:
—    Να φύγει η δολοφονική κυβέρνηση Παπανδρέου! Να φύγει η κυβέρνηση των δωσίλογων.
—    Να καθίσουν στο σκαμνί oι δολοφόνοι Παπανδρέου, Κατσώτας, Έβερτ!
—    Να σχηματιστεί αμέσως μια γνήσια κυβέρνηση πραγματικής εθνικής ενότητας! Μια κυβέρνηση χωρίς δοσίλογους, χωρίς προδότες, χωρίς δολοφόνους!
—    Μόνο μια κυβέρνηση πραγματικής εθνικής ενότητας θα φυλάξει σαν το πολυτιμότερο αγαθό του λαού την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπεια της χώρας! Μόνο μια τέτοια κυβέρνηση θα είναι σε θέση να αρνηθεί οποιαδήποτε και κάθε είδους ξένη επέμβαση,

«Ριζοσπάστης», 4 του Δεκέμβρη 1944


   ΔΟ-ΛΟ-ΦΟ-ΝΕ ΠΑ-ΠΑΝ-ΔΡΕ-ΟΥ

Ο μοιραίος άνθρωπος που αιματοκύλισε προχτές τόσο φριχτά τον αθηναϊκό λαό εξακολουθεί να παραμένει πρωθυπουργός. Η «κυβέρνηση» του, πνέοντας τά λοίσθια, δέν ντρέπεται να συμπληρώνεται. Και εν ονόματι του. . . έθνους κηρύσσει μέσον του κ. Σκόμπυ το φασιστικό νόμο. Την πενιχρή λευτεριά που δοκίμασε δυο μήνες μονάχα ο λαός προσπαθούν τώρα να την πνίξουν, να τον βάλουν σε βαριά δεσμά χειρότερα από του Μανιαδάκη. Ο ασυνείδητος φιλόδοξος και μωρός «πρωθυπουργός» με καταπληχτική πώρωση ηθική εξαπολύει τον εμφύλιο πόλεμο.

Τί αντιπροσωπεύει ο κ. Παπανδρέου που ανέκαθεν υπήρξεν ο αποδιοπομπαίος τράγος στην πολιτική ζωή του τόπου και πάντοτε αρχηγός ενός ανύπαρκτου κόμματος με περισσότερους τίτλους παρά οπαδούς; Έξ ονόματος πιανού έθνους σπρώχνει το λαό στην άβυσσο του εμφυλίου πολέμου;
Το συλλαλητήριο αυτό, το ύπουλα επιτετραμμένο και υστέρα απαγορευμένο συλλαλητήριο της Κυριακής, υπήρξε μια ηφαιστειακή ηρωική έκρηξη του αθηναϊκού και πειραϊκού λαού. Η άφθονη αιμάτινη σπονδή που το συνόδευσε, υπήρξε ένας μεγάλος αρραβώνας πλατύτατων λαϊκών στρωμάτων, πολύ πλατύτερων από το ΕΑΜ, με την δημοκρατική ιδέα, με την ηθική αξιοπρέπεια, με τη λατρεία της ανεξαρτησίας της χώρας μας. Η χτεσινή κηδεία, η επιβεβλημένη και δραματική αυτή παρέλαση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που τη συγκλόνιζε η αδυσώπητη κραυγή  «ΔΟ – ΛΟ – ΦΟ – ΝΕ ΠΑ – ΠΑΝ – ΔΡΕ – ΟΥ», υπήρξε και η οριστική πολιτική και εθνική κηδεία του θλιβερού «πρωθυπουργού».

Η πρωτοφανή; αναντίρρητη κι απόλυτη επιτυχία της παλλαϊκής απεργίας στην “Αθήνα και στον Πειραιά συμπύκνωσε σε μια τεράστια δύναμη, την αποφασιστική θέληση του λαού. Στη Θεσσαλονίκη διαδηλώνουν 250.000 άνθρωποι κατά του Παπανδρέου. Στη Δράμα 30.000, στο Αγρίνιο 40.000. Ολόκληρη η ύπαιθρος φλέγεται από τον πόθο της λευτεριάς. Και από το μίσος εναντίον του φασισμού και του εκπροσώπου του Παπανδρέου. Σ” όλη την “Ελλάδα η “Εθνοφυλακή συγχωνεύεται με την Εθνική πολιτοφυλακή. Στην “Αθήνα oι αστυφύλακες παραδίνουν τα όπλα τους στο λαό.

Τί μένει στον κ. Παπανδρέου και στην άθλια κυβέρνηση του; Μένουν oι χωροφύλακες, μένουν οι τσολιάδες που τους κατεβάζει στην Ομόνοια, μένουν οι μπουραντάδες, μένουν οι πεμπτοφαλαγγίτες και οι δ ο σ ί λ ο γ ο ι. Μένει ο σύμβουλος του Στυλιανός Γονατάς. Μένει ο φασίστας «δημοκράτης» Κατσώτας, Μένουν οι «αγγλόφιλοι» κ.κ. Σπηλιωτόπουλος καί Έβερτ.

Με τέτοια προσόντα ο κ. Παπανδρέου πάει για θλιβερός πρωθυπουργός ενός αξιοθρήνητου προτεκτοράτου. Αυτόν τον άνθρωπο και αυτή τη γυμνή από κάθε ίχνος λαϊκής επιρροής κυβέρνηση διάλεξαν οι κ.κ. Αήπερ καί Σκόμπυ για να της δώσουν την ηθική και υλική ενίσχυση που τους δίνουν.
Αλλά ο ελληνικός λαός δεν αποτελείται από κάφρους. Είναι ελεύθερος λαός. Δεν θέλει κανενός είδους ξένη επέμβαση και κανενός είδους προτεκτοράτο. Θα σαρώσει το δολοφόνο Παπανδρέου και θα αποκτήσει κυβέρνηση πραγματικής εθνικής ενότητας για να λύσει μόνος του και απερίσπαστος τα εσωτερικά του ζητήματα.

«Ριζοσπάστης», 5 του Δεκέμβρη 1944

                                              Η ΑΘΗΝΑ ΠΑΛΙ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

Σκληρά, δραματικά, ξετυλίγονται τα γεγονότα γύρω από τη ζωή και τη λευτεριά της μαρτυρικής μας πατρίδας. Ό δολοφόνος Παπανδρέου τρομαγμένος από τις κατάρες και τη φοβερή οργή του λαού της Αθήνας υπόβαλε προχθές παραίτηση. Αφού πρώτα παραιτήθηκαν ο ένας κοντά στον άλλον οι υπουργοί του, άρχισε ζύμωση για καινούρια κυβέρνηση. Μα ο κ. Λήπερ δίνει εντολή στον Παπανδρέου να παραμείνει πρωθυπουργός και αξιώνει από τα κόμματα να υποστηρίξουν τον Παπανδρέου. Ό Σκόμπυ πάει στο Σοφούλη και του ζητεί να γίνει αντιπρόεδρος για να στηρίξει τον αιματοβαμμένο Παπανδρέου.

Ό κ. Λήπερ με τον κ. Σκόμπυ δεν εννοούν ν” αφήσουν να λιωθεί ομαλά το εσωτερικό πρόβλημα και, διαθέτοντας λίγους ανάξιους γραικύλους, σπρώχνουν τη χώρα μας στον όλεθρο. Ταυτόχρονα οι ορδές των πουλημένων προδοτών συνεχίζουν τις σφαγές. Την Κυριακή πάνω από 200 πτώματα. Τη Δευτέρα άπειρα. Χθες η σφαγή απλώθηκε. Ατέλειωτα πτώματα. Σοροί εκατόμβες. Σφαγείς οι ίδιοι εγκληματίες, οι χωροφύλακες, λίγοι διεφθαρμένοι αστυνομικοί, οι τσολιάδες, οι χίτες, όλοι οι δοσίλογοι και συνεργάτες των γερμανών. Μα η Αθήνα απάντησε. Πρωτοφανής παλλαϊκή απεργία στην Αθήνα και τον Πειραιά. Και στην Αθήνα βροντάει το ντουφέκι και το πολυβόλο.

Και δραματικότερο στοιχείο σ” αυτό τον καινούριο αγώνα της Αθήνας είναι η ανοιχτή επέμβαση, του Σκόμπυ στο πλευρό των συμμοριών, που υποστήριξαν χθες και σήμερα τη «νέα τάξη» της βίας, της τυραννίας, της καταπίεσης που τόσο θριαμβευτικά καταδίκασε η συνδιάσκεψη της Τεχεράνης. Ό κ. Σκόμπυ κηρύχνει στρατιωτικό νόμο, ιδρύει στρατοδικεία, κινεί τα βρετανικά τανκς, φέρνει αεροπορικά στρατό από την Ιταλία για να υποτάξει την “Αθήνα στην κυβέρνηση των δωσίλογων, ενώ μπορούσε να τα ‘φερνε πρωτύτερα για νά βοηθήσει το έργο της απελευθέρωσης ή να τα έστελνε στη σκλαβωμένη Κρήτη. Και με την προσταγή του κ. Σκόμπυ οι συνεργάτες των γερμανών συνεχίζουν τις σφαγές.

Μα ο λαός της Αθήνας εννοεί να τελειώσει με το καθεστώς των προδοτών, των δολοφόνων, των σκοτωμών και των εκτελέσεων. Και η Αθήνα απαντάει με τα όπλα. Πολεμάει και θα πολεμήσει με το πάθος και με το φανατισμό των καταπιεζομένων που θέλουν να ζήσουν λεύτεροι και ανεξάρτητοι.
Πολίτες της Αθήνας, όλοι στη μάχη! Ή Ελλάδα από την Αθήνα περιμένει τη λευτεριά και την ανεξαρτησία της.
Εμπρός, όλοι στον αγώνα!

«Ριζοσπάστης», 6 του Δεκέμβρη 1944
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ 12ο ΜΕΡΟΣ
Μοιράσου το :

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΙΣΤΟΡΙΑ - ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ - All Rights Reserved
Proudly powered by Blogger